Al eeuwenlang hebben de namen van de IJslandse paarden hun kleur, aftekeningen en karakter weerspiegeld, op een dusdanige manier, dat men aan de naam alleen al kan zien wat voor paard het is. Ook is het op IJsland gebruikelijk de namen van goden en helden uit de mythologie aan paarden te geven. Omdat de IJslandse taal eindeloos veel poëtische woorden kent, vinden IJslanders het heel normaal hun paarden te vernoemen naar het suizen van de wind, het rollen van de golven of het zweven van een vogel.

Namen op kleur

De meest eenvoudige naamgeving verwijst rechtstreeks naar de kleur van het paard. Hierbij horen namen als "Gráni" (schimmel), "Brúnn" (zwart-bruin) en "Raudur" (vos). Deze namen kunnen eigenlijk alleen gebruikt worden voor paarden met de juiste kleur. Andere namen die op kleur zijn gebaseerd, zijn iets meer genuanceerd. Ze kunnen in het algemeen voor meer kleuren gebruikt worden, zonder dat men raar opkijkt. Toch zit hier een logica in: een schimmel krijgt vaak een naam die verwijst naar winter, vorst, kou en sneeuw, een vos krijgt een naam die iets zegt over vuur, zon, licht en bloed: een donker paard krijgt een naam die verwijst naar donker, schaduw en nacht. Het is ook mogelijk een paard te vernoemen naar een ander dier of plant, met een soortgelijke kleur. Een voorbeeld hiervan is dat een bruingrijs paard "Zeehond" (Selur) genoemd wordt, een geel paard kan de naam "Paardebloem" (Fífill) krijgen en een bruin paard "Beer" (Bangsi). Vooral voor bonte paarden zijn vele leuke vogelnamen te vinden. De namen die op kleur zijn gebaseerd kunnen ook eindeloos gecombineerd worden Zo kan een vos met een bles "Raudblesi" (rood-bles) heten en een bruine merrie met kol "Jarpstjarna" (bruin-ster) en een donker paard met witte onderbenen "Svartsokki" (zwartsok). Zwarte en bruine paarden krijgen vaak namen die met het voorvoegsel "Kol-" (steenkool) beginnen, zoals "Kolbakur", "Kolfinna", "Kolbrún", "Kolfinur" enz. Omdat het IJslandse paard zo gevarieerd van kleur en aftekening is, komen er ook aanduidingen voor die Nederlanders onbekend zijn.

Namen op eigenschap

De IJslanders geven hun paarden vaak namen die iets uitdrukken over innerlijke en/of uiterlijke eigenschappen.  Hierbij is het de kunst om een naam te verzinnen die het juiste (of gewenste) beeld geeft van het paard, In deze groep horen namen die uitdrukking geven aan bijvoorbeeld exterieur, temperament, beweging en karakter. Een speels paard krijgt dan de naam "Vrolijk" (Gáski), een onhandig paard kan "Kluns" (Klaufi) genoemd worden en een naam als "Dik" (digur) verwijst naar een dik paard. Vaak gaat het om bijvoeglijke naamwoorden die als paardennamen worden gebruikt. Een combinatie is ook goed mogelijk, zoals "Litla-" (klein) en "Stóra-" (groot) dus "Litla-Jörp" (de kleine bruine merrie of "Stóra-Blesa" (de grote merrie met bles).

Namen uit de mythologie

Namen van goden, helden, heksen, walkuren, dieren en voorwerpen uit de Noorse en Germaanse mythologie komen veel op IJsland voor. Hierbij gaat het zowel om de eigenlijke namen en benamingen, alsook om de dichterlijke vormen hiervan. De laatste tijd komen er ook namen uit de Griekse en de Romeinse mythologie voor.

In deze grootste groep komen namen voor die niet bij de eerdere beschrijvingen passen. Vaak zijn het aanduidingen voor de wind, de zee, vulkanen, gletsjers, de natuur, licht schakeringen en jaargetijden. Hierbij horen ook de zelfstandige naamwoorden die als paardennamen zijn gekozen vanwege hun mooie klank en niet zozeer om de betekenis. Deze wijze van naamgeving is erg populair geworden door de originaliteit en persoonlijkheid van de naamgever die eruit spreekt.